محله کشاورز

محله
منطقه ۶

کشاورز

«کشاورز» محله‌ای است که در اواسط بولوار حر قرار دارد که ساکنانش گلایه‌های فراوانی از وجود مشاغل مزاحم، زمین‌های رهاشده، حضور معتادان، نبود مرکز درمانی تخصصی و... دارند. وجود زمین‌های گسترده و انبوه آستان‌قدس دلیل نامگذاری آن به محله کشاورز است. پارک رجا با مساحت ۱۰ هزار مترمربع در محدوده این محله از پارک‌های بزرگ در مقیاس شهری است.

محله کشاورز
محمد حداد سرشناس‌ترین دوتارساز مشهد بود
محمد حداد یکی از سرشنا‌س‌ترین دوتارسازان مشهدی بود که از میان ما رفت و به «زابلی» مشهور بود. او پدر شانزده‌فرزند بود و نقش پررنگی در توسعه موسیقی مقامی خراسان داشت.
کارگاه دوتارسازی غلامحسین حداد هنوز پابرجاست
غلامحسن حداد تا همان لحظات آخر در کارگاهش به روی همه هنردوستان باز بود و آرزو داشت کارگاهش همیشه محل آموزش و یادگیری علاقه‌مندان به هنر باشد.
بازی بچه‌ها در زمین‌های خاکی کنار مجموعه ورزشی!
گروهی از بچه‌های شهرک زیر آفتاب در زمین خالی کنار بوستان رجا فوتبال بازی می‌کنند. هیچ‌کدامشان به خاطر گرانی در کلاس‌های تابستانی مجموعه آستان قدس ثبت‌نام نکرده‌اند.
شهرک شهید رجایی پناهگاه بی‌‎خانمان‌های شهر است
سرپناه شبانه‌ای در انتهای شهرک شهید رجایی است که پناهگاه بی‌خانمان‌هاست؛ محلی که با هزینه بهزیستی و کوشش مجید حشمتی تأسیس شده است.
کوچه شهید حسین جعفرزاده مقدم، کوچه چاه مؤمنی
حالا از تمام آن دارودرخت‌ها و مزارع گندم و جو، یک زمین خشک و خالی باقی‌مانده‌ است. زمینی پر از گردوخاک و زباله که مشکلات زیادی روی دست مجاوران آن گذاشته است. کوچه شهید حسین جعفرزاده‌مقدم در مجاورت همین زمین قرار گرفته است. به‌تازگی این نام را روی کوچه گذاشته‌اند. تا سال‌های سال این کوچه به کوچه چاه مؤمنی معروف بوده که از فامیل صاحب چاه گرفته شده بود. حالا این چاه از بین رفته است.چاهی که از طریق آن، تمام مزارع و باغ‌های اطراف آبیاری می‌شده است.
 نام 2شهید در یک کوچه
کوچه شهید شکرالله خانی دهنوی٨ یکی از شلوغ‌ترین معابر محله کشاورز است که فرعی‌های آن به نام شهید حسن سالاری است. این شهید یکی از شهدای دفاع مقدس محله است. کوچه شهید شکرالله خانی دهنوی8 مثل بیشتر کوچه‌های خیابان کشاورز پر از زمین زراعی و کشاورزی بوده است. ساکنان آن هم بیشتر کشاورزان قدیمی بودند. کم کم اما افراد بیشتری به اینجا نقل مکان کردند.
روزگار زنگ زده کارگران
مصطفی کریمی ۲۰سال است که کارگر خدماتی است. سر تمام گذرهای شهر ایستاده و حالا یک سالی می‌شود که به ایست کار می آید. اینجا مشخصاتش را ثبت کرده و کارت کار هم دارد اما وضعیتش بهتر که نشده هیچ بدتر هم شده: خدا خیرشان بدهد. حداقل سقفی را بالای سرمان گذاشته اند که توی سرما و گرما کنار خیابان نایستیم. اما این‌ها دردی را از مشکلاتمان دوا نمی‌کند. با وجود بیکاری، کرامت کارگر حفظ نمی شود.